sözcükleri yalan yanlış kullanan, cümle bozukluklarını
üslup diye savunan yazarlar için:
"sözcükler herkesin malıdır, ama cümle, yalnızca yazarın." (barthes)
------------------------------
yazarların üsluplarıyla, aslında değersiz olan yazılarıyla eleştirilmelerini anlayamıyorum. sanatta insanların başarılı ya da başarısız addedilmesi garip geliyor, belki de ondan. manzara resimleri çizen bi ressama "ressam değil o" demek mesela... neden küçümsenir? resim yapan insana ressam denir işte. ressam denir eyvallah, sanatçı denmez, denebilir belki.
ama ne gerek var sanatta böyle "sen gerçek sanatçı değilsin, asıl ben daha gerçeğim" yarışına? her kendini sanatçı diye tanıtan kişinin kendine göre bir seveni oluyor. sanat kesin değerleri olan, kanıtlanabilir bi şey midir gerçekten?
bi resmin gerçekten sanat eseri sayılması için nasıl olması gerekir?
sanatta mütevazılık gerekli gibi geliyor. herkes Picasso olamaz. bazıları da sadece dağ resmi çizer. ama o dağı çizerken kendinden bi şeyler katıyor belki, hissediyor belki.
belki de böyle düşündüğüm için sanatçı değilim: tevazu ile yaratıcılık, aynı kefede yer alabilir mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder